Als je als volwassene last hebt van de gevolgen van Vroegkinderlijk Trauma is er veelal een probleem met het voelen en hanteren van de eigen gevoelens en ook doet zich vaak een probleem in de relatie met de ander voor. Haptotherapie is van zichzelf op deze 2 gebieden werkzaam: het voelen en de relatie met de ander .

Omdat in mijn praktijk regelmatig de gevolgen van Vroegkinderlijk Trauma een rol spelen ben ik hierover gaan leren, en ben ik bevestigd in mijn idee dat Vroegkinderlijk Trauma ten grondslag ligt aan veel psychisch leed in het volwassen leven. Ik ben mij gaan specialiseren als Traumabehandelaar bij onder andere de Trauma Academie en de Academie voor Haptonomie, en werk als Traumabehandelaar zoveel als mogelijk met Integrale Multidisciplinaire Traumabehandeling (MIT) voor vroeg getraumatiseerde volwassenen. Tevens ben ik opgeleid tot EMDR practitioner. Ik ben opgenomen in het register voor VCT-behandelaar, VCT = Vroegkinderlijk Chronische Traumatisering.

Trauma en het lijf, het is een combinatie waar je niet onderuit kunt, het lijf geeft de vertaling weer van hoe wij met onze emoties omgaan. Traumatische gebeurtenissen slaan we op in ons lijf en laten van zich horen door de ervaring van, vaak overweldigende, fysieke sensaties en/of klachten. Het lijf is het begin van de ontregeling, en daarmee ook de sleutel om de traumatische herinnering aan te gaan.

Nare gebeurtenissen die in ons brein onvoldoende geintegreerd zijn blijven zich in het hier en nu afspelen, triggers resulteren dan in herbelevingen. Onze capaciteit om onze binnenwereld te reguleren faalt.

Veelal is het moeilijk de gebeurtenissen te bespreken, het ontbreekt gewoonweg aan woorden, aan passende taal, omdat de ervaringen zo schokkend en onbegrijpelijk zijn. Verbale therapie kan niet afdoende zijn. In de haptotherapeutische behandeling van trauma is het lijf de ingang, en niet het woord. We werken met oefeningen en aanraking, waardoor er veelal taligheid voor het trauma ontstaat, de woorden komen dan voort uit de ervaren lichamelijkheid en voelen ‘kloppend’. Het is dan niet meer een verhaal ‘over’ jezelf maar ‘vanuit’ jezelf. Gedragenheid, rust, en een hogere kwaliteit van leven is waar de behandeling op gericht is.

Fasegerichte behandeling

Fase 1
In fase 1 leer je een goede basis te leggen voor de confrontatie met de traumatische gebeurtenissen in fase 2, met andere woorden, je bent beter in staat buiten de paniek te blijven als er aanleiding toe is in je dagelijkse leven. Je bent beter in staat bij je verdriet en pijn te blijven zonder heel erg overstuur te worden. De spanning loopt niet meer zo hoog op. In vaktermen heet dit ook wel dat de arousal binnen de Window of Tolerance blijft, wellicht nu nog lastige woorden maar eenmaal in de behandeling worden ze handige tools voor jezelf.

Fase 2
In deze fase is er aandacht voor de traumatische gebeurtenissen, en wordt gestreefd naar integratie van die gebeurtenissen in je brein op zodanige manier dat je geen last meer hebt van de klachten in je dagelijkse leven nu, zoals bijvoorbeeld herbelevingen of dromen. Hierbij wordt onder andere gebruik gemaakt EMDR (voor uitleg zie het filmpje) voor een betere integratie van de gebeurtenis in je brein, en van de Aanraking waarmee je leert in het lijf te blijven in een triggerend moment, want daardoor kan integratie ontstaan. Ook leer je met de Aanraking je lichaam te leren volgen zonder dat de sensaties te overweldigend worden of het gaan overnemen. Aanraking werkt helend, het kalmeert het zenuwstelsel. Het interne systeem leert dat het veilig kan zijn. Maar ook kan Imaginaire exposure toegepast worden voor hetzelfde doel waarbij je begeleid terug gaat naar de traumatische gebeurtenis, alwaar een bewerking plaats heeft.

Fase 3
In deze fase staat de integratie van al het geleerde in je dagelijkse leven centraal. Wat zijn de consequenties van verwerking van dat wat je zo heftig deed voelen? Hier is aandacht voor acceptatie en loslaten. Voor hoe je jouw sociale relaties wilt vormgeven. Maar ook voor rouwverwerking. Aandacht voor dat wat er nooit is geweest of voor dat wat je bent kwijt geraakt door de traumatische gebeurtenis. Ook maken we een plan om te voorkomen dat er terugval optreedt. Deze fasegerichte behandeling betekent dat de verschillende fases volgordelijk doorlopen worden maar het betekent ook dat het voorkomt dat vanuit fase 2 of 3 het nodig kan zijn fase 1 interventies toe te passen.

Door traumabehandeling aan te gaan ga je een intensieve periode tegemoet. Ruimte hiervoor hebben is van belang. Evenals dat er een zekere continuiteit in onze afspraken moet zitten; een te grote periode tussen de afspraken maakt dat er onvoldoende vooruitgang geboekt wordt. Bij de therapie hoort bijna altijd dat er overleg en samenwerking is met andere behandelaars aangezien VCT nu eenmaal gevolgen heeft op verschillende terreinen. Ik ben gewend in deze samen te werken met onder andere de huisarts en de psychotherapeut om behandelingen op elkaar af te stemmen.